این کتاب به بررسی آثار روشنفکران ایرانی‌ای می پردازد که به‌صورت مستقیم نقدهایی به دین و تصوف وارد کرده‌اند. ازاین‌رو، کتاب مکتوبات کمال‌الدوله از آخوندزاده، کتاب‌های عقلا برخلاف عقل و تخت پولاد از علی دشتی، کتاب‌های صوفی‌گری و در پیرامون اسلام از احمد کسروی و کتاب ملاحظات فلسفی در دین، علم و تفکر از آرامش دوستدار مورد بررسی قرار می‌گیرند.
مرداد 1399
در این کتاب، گراهام اپی، به بررسی تطبیقی طبیعت گرایی و خداباوری می پردازد.
فروردین 1399
در این کتاب 18 مقاله ترجمه شده و تألیفی به ویراستاری زهیر باقری نوع‌پرست جمع آوری شده است.
اپیکور پرسشی را مطرح کرد که به مسئله شر معروف شده است. چگونه می‌توان وجود شر را در این عالم با وجود آفریدگاری همه‌چیزدان، همه‌کاردان و خیر مطلق جمع کرد. در این کتاب، تلاش‌های انجام شده برای حل این مسئله مورد نقد و بررسی قرار می‌گیرند.
کتاب «تاملی در مفهوم خداوند» به بررسی مفهوم خداوند اختصاص یافته است. در این کتاب چهار مقاله به زبان فارسی برگردانده شده است.
حیرتِ خیام: وادیِ گمشده‌ی عارف
اگر به جهان نگاهی بیاندازیم، در می‌یابیم که امرِ ثابت «تغییر» است. گویی ذراتی مدام در حال پیوستن به یکدیگرند و در هر یک از این پیوندها پدیده‌ای آفریده می‌شود (انسان، کوزه، خشت یا هر چیز دیگری) و همان ذرات سپس از یکدیگر جدا می‌شوند و در ترکیب دیگری با یکدیگر پیوند می‌خورند. انسان که می‌میرد ذرات بدنش تجزیه می‌شوند. آن ذرات در خاک خوراک جانورانی و یا تجزیه می‌شوند و بعدتر همان ذرات در ترکیب‌هایی جدید بروز پیدا می‌کنند و این چرخه به همین شکل ادامه پیدا می‌کند.
ندانم‌انگاری خیام در چهار پرده
واقعیت چیست؟ آیا هر آنچه واقعی است فیزیکی است و در طبیعت خلاصه شدنی است یا واقعیت فیزیکی تنها بخشی از واقعیت است و طبیعت تنها بخشی از واقعیت است؟ آیا واقعیت تنها شامل ماده و ذهن می‌شود یا دربرگیرنده‌ی امور انتزاعی مانند اعداد هم هست؟ آیا هستی همواره وجود داشته و یا صانع و خالقی دارد؟ آیا انسان تنها جسم است و یا ذهن و روحی مستقل از جسم هم دارد؟ آیا مرگ پایان راه است یا پس از مرگ نوعی از حیات ممکن است؟ پرسش‌هایی از این دست، پرسش‌هایی هستند که پاسخ به آنها چنان دور از دسترس و ناشناخته است که می‌توان آنها را به جای «پرسش»، «راز» یا «سر» نامید.
لوکرتیوس، خیام و ترس از مرگ: برهان تقارن
از نظر برخی از فیلسوفان ترس از مرگ عقلانی و موجه است. عقلانی و موجه انگاشتن ترس از مرگ وابسته به این است که چه نگرشی به مرگ داشته باشیم. ارسطو در اخلاق نیکوماخوئی، مرگ را بدترین چیزها به حساب آورده و از این رو ترس از مرگ را نیز درست و عقلانی برمی‌شمارد. در میان فیلسوفان معاصر نیز معقول بودن ترس از مرگ به شکل گسترده‌ای پذیرفته شده است، ولی در میان فیلسوفان عهد باستان شک‌گرایان، اپیکوری‌ها و رواقیون با استدلال‌های متفاوتی عقلانی بودن ترس از مرگ را زیر سوال می‌بردند. …. در میان رباعیات خیام نیز، رباعی‌‌هایی وجود دارد که می‌توان به آنها به عنوان استدلالی در راستای استدلال اپیکوریان نسبت به مرگ نگریست.
