شماره 11 مجله 42 به موضوع عرفان می‌پردازد. در این شماره به وصف‌ناپذیر بودن تجارب عرفانی، فراتر بودن این تجارب از عقل بشر، و جایگاه معرفت‌شناختی آنها پرداخته می‌شود. مواضع افرادی همچون هگل، ویتگنشتاین، راسل، ابن عربی و احمد کسروی در رابطه با عرفان نیز مورد بررسی قرار گرفته است.
خرداد 1398
در شماره دهم از مجله 42، مطالب متفاوتی در مورد دین نوشته و ترجمه شده است.
اپیکور پرسشی را مطرح کرد که به مسئله شر معروف شده است. چگونه می‌توان وجود شر را در این عالم با وجود آفریدگاری همه‌چیزدان، همه‌کاردان و خیر مطلق جمع کرد. در این کتاب، تلاش‌های انجام شده برای حل این مسئله مورد نقد و بررسی قرار می‌گیرند.
کتاب «تاملی در مفهوم خداوند» به بررسی مفهوم خداوند اختصاص یافته است. در این کتاب چهار مقاله به زبان فارسی برگردانده شده است.
خیام آتئیست بود یا ندانم‌گرا؟
به نظر می‌رسد خیام در برخی از رباعی‌های خود وجود خداوند را زیر سؤال می‌برد و درعین‌حال در برابر پرسشهایی مانند پرسش از مبدأ هستی موضع شک‌گرایانه‌ای می‌گیرد. آیا خیام آتئیست است یا شک‌گرا و ندانم‌گرا؟
لذت، دریافتن دم و قانون هستی در جهان‌بینی خیام
در رباعیات خیام، تغییر و تحولاتی را که در جهان رخ می‌دهد می‌توان در قالب تکرار یک رویداد تبیین کرد: ذرات و اتمها از حالتی و شکلی به حالت و شکل دیگری در می‌آیند. ذراتی ثابت در جهان وجود دارند. در هر گوشه تعدادی از آنها به شکلی و حالتی به یکدیگر می‌پیوندند و پدیده‌ای را می‌آفرینند. همه‌ی این پدیده‌ها به وجود می‌آیند و از بین می‌روند، آغازی دارند و رفته رفته رو به پایان می‌روند یعنی در گذار و گذرا هستند. آنچه ثابت است پیوند ذرات با هم و سپس جدایی شدن آنها از یکدیگر و تکرار مدام این چرخه است.
کاین آمدن و رفتنم از بهر چه بود؟
یکی از پرسشهایی که دیر یا زود در زندگی با آن مواجه می‌شویم، پرسش از معنای زندگی است. پرسشی که در واقع بحران است.
گر بر فَلَکم دست بُدی چون یزدان
تصور عمده‌ی ما انسانها از خداوند، شخصی است دارای اهداف و برنامه که اراده به انجام آنها می‌کند. در این راستا، دانش و توانایی…
آیا تناقضی بین جبرگرایی و توصیه به لذت در اشعار خیام وجود ندارد؟
خیام از یک سو در برخی از رباعی‌های خود تاکید می‌کند آنچه روی خواهد داد …
