مناظره در برنامه تابو، رادیو فردا
پیرامون «دوستی»
این مجموعه شامل 50 متن کوتاه پیرامون «دوستی» است. بخشی از آنچه که در ادامه می‌آید توان حضور در کتابی پیرامون دوستی را خواهد داشت. هدف از انتشار این مجموعه، بهره بردن از نقد، نظر و پیشنهاد خوانندگان احتمالی آن است تا بتوانم با دستی پر برای نگاشتن کتابی با موضوع دوستی اقدام کنم. مطالب این مجموعه به صورت جداگانه از ژوئیه تا دسامبر 2018 نگاشته شده‌اند (تعدادی از آنها حذف شده و در این فایل نیامده‌اند). بخشی از آنچه در این مجموعه می‌آید ایده‌ها و مفاهیمی پیرامون دوستی است، بخش دیگر شامل «تصویرهای» مرتبط به دوستی است که در قالب روایت بیان شده است. در نهایت خود این موضوع که دوستی را باید تعریف کرد یا باید با تصویر آن را نشان داد، در کتاب «دوستی» به یکی از بحث‌های اصلی تبدیل خواهد شد.
پیرامون کتاب «عقلا بر خلاف عقل» نوشته علی دشتی
کتاب «عقلا برخلاف عقل» نوشته علی دشتی است. نویسنده در هفت فصل (240 صفحه) متفاوت به بررسی‌هایی پیرامون عقل و عقلانیت پرداخته است. در فصل اول با عنوان «عقلا بر خلاف عقل» نویسنده به بررسی تاریخی عقل‌ستیزی در تاریخ اسلام می‌پردازد. دشتی به صراحت عنوان نمی‌کند که از نظر او، دین اسلام حاوی این عناصر عقل‌ستیزانه است یا فرهنگ عربی-سامی، متن کتاب قدری دوپهلو است. گاه نیز به نظر می‌رسد نقد او متوجه کلیت دین اسلام نیست بلکه نحله‌ها و فرقه‌های بخصوصی را در این زمینه مقصر برمی‌شمارد، به طور مشخص افرادی مانند امام محمد حنبل و اشعریانی مانند امام محمد غزالی. …
عقل، دین و خرافه در «تخت پولاد» نوشته علی دشتی
نوشته زهیر باقری نوع‌پرست
علی دشتی کتاب «تخت پولاد» را به سال 1354 در قالب دیالوگ نوشته است. کتاب با روایت راوی از نحوه ورود خود به حوزه علمیه آغاز می‌شود. پدر راوی که تاجری ساده بوده در یک حادثه، مورد ظلم و ستم واقع می‌شود و به این نتیجه می‌رسد که در ایران، تنها دیوانیان و روحانیون می‌توانند بدون آزار و اذیت و در ناز و نعمت زندگی کنند و از آنجا که زندگی دیوانیان را به لحاظ شرعی مشکل‌دار می‌داند، پسر خود را به اصفهان نزد شخصیتی مذهبی به نام سید محمدباقر دُرچه‌ای می‌فرستد.
میراث اخلاقی مارکسیسم
نوشته ریموند گویس
برگردان زهیر باقری نوع‌پرست
حال که مارکسیسم مرده است، می‌توان پرسید میراث آن چیست؟ یکی از میراث‌های قابل بررسی مارکسیسم، میراث اخلاقی آن است. طرح ایده‌ی «میراث اخلاقی مارکسیسم» بسیاری را به یاد جنایات استالین، مائو، پل پوت و دیگر جانیانِ مارکسیست خواهد انداخت. ریموند گویس ولی در این نوشته بدین ابعاد نمی‌پردازد، ابعادی که به شکلی جامع توسط دیگران طرح و بررسی شده به شکلی که آگاهی همگانی خوبی هم پیرامون آن شکل گرفته است. در عوض او به جنبه‌های «مثبت» میراث اخلاقی مارکسیسم می‌پردازد. این جنبه‌ها از منظر فلسفه اخلاق و امر هنجاری که در بررسی‌های تاریخی نیز معمولا نادیده گرفته می‌شوند، حائز اهمیت‌اند.